ارز دیجیتال BAND چیست؟ با پروتکل بند آشنا شوید
در این مقاله تصمیم داریم به سراغ ارز دیجیتال BAND با نام کامل Band Protocol برویم. می‌خواهیم ببینیم که این پروژه دقیقا چه کاری انجام می‌دهد و چرا یک رقیب سرسخت برای «چین لینک» (Chainlink) به شمار می‌رود.
با وجود اینکه همه ما می‌دانیم ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین چه قابلیت‌هایی را برای ما فراهم کرده‌اند، اما شاید در مورد مسائلی مثل «اوراکل» (Oracle) و یا چیزی مثل «کراس چین» (Cross chain) اطلاعات کافی نداشته باشیم. این موارد دقیقا موضوعاتی هستند که شبکه Band روی آن‌ها کار کرده و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. پس حتما پیشنهاد می‌کنیم تا پایان همراه ما باشید.
ارز دیجیتال بند BAND چیست؟
نام کامل ارز دیجیتال «بند» (BAND)، پروتکلِ بند (Band Protocol) است و وب‌سایت رسمی این پروژه آن را این‌طور تعریف کرده که: پروتکل بند در حقیقت یک پلتفرم «اوراکلِ کراس چین» (Cross chain Oracle) است که «قراردادهای هوشمند» (Smart contracts) را به داده‌های دنیای واقعی و APIها متصل می‌کند.
احتمالا سوالی که اینجا پیش می‌آید این است که چرا قراردادهای هوشمند خودشان نمی‌توانند این کار را انجام دهند و باید از یک رابط مثل پروتکل بند استفاده کنند؟ در پاسخ باید گفت که درست است که قراردادهای هوشمند، قابلیت‌های زیادی دارند، اما چون در بستر بلاک چین پیاده‌سازی شده‌اند، پس محدودیت‌های کلی بلاک چین شامل آن‌ها هم می‌شود.
یک بلاک چین توانایی بسیار خوبی در غیرمتمرکزسازی سیستم‌ها دارد و به‌خوبی واسطه‌ها را حذف می‌کند؛ اما مشکلاتی مثل مقیاس‌پذیری و عدم امکان ارتباط با دنیا واقعی هنوز هم گریبان بلاک چین را گرفته‌اند.
پروتکل بند در سال ۲۰۱۹ به عنوان یک پروژه روی بلاک چین اتریوم راه‌اندازی شد. این شبکه با فراهم کردن اوراکل‌های هوشمند و همچنین ارتباط با APIها، قادر است داده‌های دنیای واقعی را دریافت و پردازش کند و در اختیار برنامه‌های کاربردی روی بلاک چین‌ها قرار دهد. پروتکل بند با این کار می‌تواند مشکل ارتباط بلاک چین‌ها با دنیای خارج از زنجیره را برطرف کند.
بد نیست بدانیم این اوارکل‌ها، در واقع پایگاه‌های داده هوشمندی هستند که می‌توانند داده‌های دنیای واقعی را دریافت، بررسی و ذخیره کنند. اوراکل‌ها انواع مختلف (نرم‌افزاری، سخت‌افزاری، متمرکز یا غیرمتمرکز و…) دارند و کاری که انجام می‌دهد این است که بعد از تایید داده‌ها، آن‌ها را مستقیما به قراردادهای هوشمند می‌فرستند.
در مورد API هم باید بگوییم که آن‌ها رابط‌های برنامه‌نویسی خاصی هستند که می‌توانند چند اپلیکیشن را به هم ارتباط دهند. یعنی تعامل چند نرم‌افزار با هم از طریق APIها ممکن می‌شود.
تیم پروتکل بند بعد از مدتی تصمیم گرفت که بلاک چین اختصاصی بند را بسازد و به این ترتیب «بندچین» (Bandchain) به وجود آمد. در نتیجه ارز دیجیتال این شبکه که بند نام دارد، هم به‌صورت یک توکن ERC20 و هم به‌صورت یک کوین با بلاک چین مجزا وجود دارد. از بند هم برای پرداخت کارمزد شبکه و هم برای «استیکینگ» (Staking) استفاده می‌شود.
