ارز دیجیتال گراف (GRT) چیست؟ تاریخچه و آینده ارز گراف

احتمالا نام ارز دیجیتال گراف را بین پروژههای کریپتویی شنیده باشید. این پروژه سرویسی شبیه به گوگل را در حوزه بلاک چینها ارائه میکند؛ یعنی میخواهد با فراهم کردن یک سیستم جامع غیرمتمرکز، امکان جستجوی سریع اطلاعات در دنیای بلاک چینها را به وجود آورد. این شبکه با نام کامل «The Graph» با همکاری چند تیم برنامهنویسی در سال ۲۰۱۸ پایهگذاری و در سال ۲۰۱۹ شروع به کار کرده است.
شبکه The Graph یکی از پروژههای دیفای محسوب میشود که روی بلاک چین اتریوم پیادهسازی شده است و تلاش میکند کارایی برنامههای غیرمتمرکز را بالاتر ببرد. این شبکه از مفهوم «شاخصگذاری» (Indexing) که کاربرد زیادی در موتورهای جستوجوی اینترنتی دارد استفاده میکند و در این مقاله به طور کامل به توضیح آن و سایر فرایندهایی که در پروتکل ارز دیجیتال گراف وجود دارد خواهیم پرداخت.
ارز گراف چیست؟
ارز دیجیتال «گراف» (The Graph) یک پروتکل غیرمتمرکز برای ذخیره و طبقهبندی هوشمند دادههای بلاک چینها است بهطوری که امکان جستوجوی سریع هر نوع دادهای در آنها فراهم است. گراف در حقیقت با «شاخصگذاری» (Indexing) دادههای ذخیرهشده در بلاک چینها میتواند اطلاعاتی را که جستوجوی آنها ممکن است مدتها زمان نیاز داشته باشد، در چند ثانیه جمعآوری و نتیجه را اعلام کند.
برای مثال، پروژهی «کریپتوکیتیز» (Cryptokitties) در شبکه اتریوم را در نظر بگیرید. به دست آوردن اطلاعاتی مثل تعداد کریپتوکیتیها یا همان گربههای دیجیتالی که یک آدرس مجازی اتریومی دارند یا اینکه یک کریپتوکیتی خاص در چه تاریخی به وجود آمده، کمی دشوار و زمانبر است.
مخصوصا کار زمانی سختتر میشود که دنبال اطلاعات پیچیدهتری باشیم. مثلا مشخصات افرادی را بخواهیم که مالک کریپتوکیتیهایی هستند که در بازه ماه ژانویه تا مارس سال ۲۰۱۸ متولد شده باشند. اینجاست که علت وجود شبکه ارز دیجیتال گراف مشخص میشود.
بهطورکلی شاخصگذاری اطلاعاتِ بلاک چینها به علت ساختار زنجیرهای آنها، کار پیچیدهای است. گراف میخواهد این اطلاعات را مانند یک پایگاه داده طوری دستهبندی کند که دسترسی به آنها مثل پیداکردن اطلاعات روی پایگاههای داده، به سادگیِ یک Query زدن (جستوجو در دیتابیس) با سرعت انجامپذیر باشد با این تفاوت که این کار در بستری غیرمتمرکز و بدون نیاز به اعتماد به واسطهها انجام میگیرد.
شبکه ارز دیجیتال گراف برای انجام این کار، از سرویسهایی برای شاخصگذاری دادهها با نام «ساب گراف» (Subgraph) استفاده میکند. در حقیقت دادههایی که روی Subgraphها قرار میگیرند، در صورت Index شدن، قابلیت جستوجوی سریع دارند. دسترسی و ارسال درخواست به این Subgraphها از طریق رابط برنامهنویسی کاربردی یا همان API خاصی به نام GraphQL امکان پذیر خواهد بود. «برنامههای غیرمتمرکز» (DApps) میتوانند از یک یا چند Subgraph استفاده کنند و به اطلاعات موجود در آنها دسترسی داشته باشند.
این شبکه در حال حاضر تنها قدرت سرویسدهی به پروژههای اتریومی را دارد و در آینده قرار است برای سایر بلاک چینها نیز توسعه پیدا کند. در ادامه، میپردازیم به طرز کار و اتفاقاتی که درون شبکه گراف رخ میدهند. تا پایان با ما همراه باشید.