عرضه اولیه صرافی چیست؟ معرفی IEO و مزایا و معایب آن
همان‌طور که می‌دانید ارزهای دیجیتال یکی از مباحث محبوب و پرطرفدار در بین سرمایه‌گذاران امروزی است. از آنجایی که بیشتر مردم جهان دیگر به سیستم‌های دولتی اطمینان ندارند، ترجیح می‌دهند با تمرکز‌زدایی سازمان‌های مختلف شرایط را تغییر بدهند.
این افراد معتقدند که ما می‌توانیم با استفاده از تکنولوژی بلاک چین، قدرت نهادهای دولتی را کاهش بدهیم و خودمان وظیفه کنترل و نظارت شرایط را بر عهده بگیریم چرا که در این صورت، با آزادی بیشتری تصمیم می‌گیریم. تحولات چند سال اخیر باعث شد تا افراد با قابلیت بالای بلاک چین آشنایی پیدا کنند و به فکر عملی کردن ایده‌های جدید بیفتند. خب قطعا دیده شدن ایده‌ها کار ساده‌ای نیست.
علاوه بر آن توسعه‌دهندگان برای عملی کردن پروژه‌های خود به سرمایه زیادی نیاز دارند. به همین خاطر برخی از آن‌ها برای معرفی پروژه‌های پیشنهادی از اعتبار و جایگاه صرافی‌های محبوب و پرطرفدار استفاده می‌کنند. در این مقاله یکی از راه‌های جذب سرمایه را که از طریق «عرضه اولیه صرافی» (IEO) انجام می‌شود، با یکدیگر مورد بررسی قرار می‌دهیم. با ما همراه باشید.
عرضه اولیه صرافی یا IOE چیست؟
عرضه اولیه صرافی یا همان IEO که از کلمه Initial Exchange Offerings گرفته شده است، به عنوان یکی از راه‌های جذب سرمایه برای استارت‌آپ‌ها در بین کاربران شناخته می‌شود.
همان‌طور که می‌دانید ارزهای دیجیتال مزایای قابل توجهی در اختیار جوامع جهانی قرار داده‌اند؛ بنابراین تعداد کسانی که به فکر توسعه بلاک چین یا ارز دیجیتال اختصاصی خودشان می‌افتند، روزبه‌روز در حال افزایش است. برخی از این قبیل استارت‌آپ‌ها با استفاده از روش عرضه اولیه صرافی فعالیت خودشان را در حوزه بلاک چین و ارزهای دیجیتال شروع می‌کنند.
در حقیقت آن‌ها از اعتبار و جایگاه صرافی‌ها استفاده می‌کنند تا بتوانند برای پروژه پیشنهادی خودشان سرمایه جذب کنند. پس در این روش صرافی به عنوان شخص ثالث در فرایند حضور دارد. قبل از عرضه اولیه صرافی، استارت‌آپ‌ها اغلب از راه‌هایی مانند ICO و STO برای جذب سرمایه کاربران استفاده می‌کردند.
روش «عرضه اولیه سکه» (ICO) یا همان Initial Coin Offering مربوط به زمانی است که سرمایه‌گذاران ارز دیجیتالی را که طراحی کرده‌اند بدون واسطه پیش‌فروش می‌کنند. کلاهبرداری در پروژه‌های این چنینی زیاد اتفاق می‌افتاد. همین موضوع باعث شده تا میزان استقبال کاربران از مشارکت در پروژه‌هایی که روش ICO را برای جذب سرمایه انتخاب می‌کنند، کاهش پیدا کند. یکی از روش‌های دیگر جذب سرمایه «عرضه توکن اوراق بهادر» یا STO (Security Token Offering) است. یکی از مشکلات اصلی این روش، اعمال قوانین سفت و سختی است که در نهایت کاربران را از مشارکت منصرف می‌کند.
کارشناسان بعدها با ارائه یک راهکار بهتر یعنی همان عرضه اولیه صرافی، مشکلات و ایرادات فعلی را که مانع مشارکت کاربران در پروژه‌ها می‌شد، به حداقل رسانند. در عرضه اولیه صرافی کاربران از بستر یک پلتفرم معاملاتی برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه استفاده می‌کنند؛ اما شرایط لازم برای استفاده از اعتبار صرافی‌ها چیست؟ توسعه‌دهندگان پروژه مبلغی را به‌صورت توکن به صرافی پرداخت می‌کنند.
همان‌طور که گفته شد ارز دیجیتال در درگاه صرافی فروخته می‌شود. بعد از عرضه اولیه صرافی، نام ارز دیجیتال مورد نظر در لیست پروژه‌های صرافی قرار می‌گیرد. به بیان ساده‌تر بعد از این مرحله خرید، فروش و ترید ارز دیجیتال تنها در بستر آن صرافی امکان‌پذیر خواهد بود؛ بنابراین صرافی برای تحت پوشش قرار دادن خدمات ارز دیجیتال هم مبلغی را از توسعه‌دهندگان دریافت می‌کند. صرافی به ازای دریافت مبلغی مشخص مسئولیت خدمات تبلیغاتی، بازاریابی و مدیریت سرمایه‌گذاران را تماما برعهده می‌گیرد.
