کوین چیست و چه کاربردی دارد؟ | تفاوت کوین و توکن
برای اشاره به «بیت کوین» (Bitcoin)، «اتریوم» (Ethereum) و دیگر ارزهای دیجیتال از واژه‌های مختلفی استفاده می‌شود. از رمزارز و کریپتوکارنسی گرفته تا کوین و توکن و حتی رمزپول همگی برای اشاره به چنین دارایی‌های دیجیتالی کاربرد دارند. اما سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که آیا همه‌ی این واژه‌ها هم‌معنی هستند یا باید بین هر کدام تفاوت قائل باشیم؟
با این که واژه‌هایی مثل رمزارز و ارز دیجیتال یک مفهوم یکسان دارند، ولی واژه‌های دیگری مثل کوین و توکن با یکدیگر متفاوت هستند. البته به احتمال زیاد در بسیاری از منابع و مقالاتی که تاکنون خوانده‌اید از کوین و توکن به عنوان واژه‌های قابل تعویض استفاده می‌شود، اما اگر نگاه دقیق‌تری به هر کدام بیندازیم، می‌بینیم که یک تفاوت عمده این دو واژه را از هم جدا می‌کند.
برای اینکه یک بار برای همیشه این مسئله را شفاف‌سازی کنیم، تصمیم گرفتیم تا در این مقاله در مورد کوین و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن با واژه‌های دیگری مثل رمزارز، کریپتوکارنسی و توکن صحبت کنیم. بنابراین اگر می‌خواهید بدانید کوین چیست و در چه مواردی کاربرد دارد ادامه‌ی این مقاله را از دست ندهید.
کوین چیست؟
به ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین، اتریوم و دیگر رمزارزهای مشابه که بلاک چین اختصاصی خود را دارند، یک «کوین» (Coin) می‌گوییم. همان‌طور که می‌دانید برخی از ارزهای دیجیتال براساس بلاک چین‌های دیگر فعالیت می‌کنند و خودشان به طور اختصاصی یک بلاک چین مجزا ندارند. چنین رمزارزهایی در نقطه‌ی مقابل کوین‌ها قرار می‌گیرند و به آن‌ها یک «توکن» (Token) می‌گوییم.
بنابراین وقتی از یک ارز دیجیتال، رمزارز یا کریپتوکارنسی حرف می‌زنیم، ممکن است منظورمان یک کوین یا یک توکن باشد. به عبارت دیگر، کوین، رمزارز، ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی و رمزپول هم‌معنی هستند و می‌توان آن‌ها را به جای یکدیگر استفاده کرد، ولی نمی‌توان گفت که هر ارز دیجیتالی یک کوین است. دلیل آن هم این است که احتمال دارد رمزارز مورد نظر نه یک کوین، بلکه یک توکن باشد.
پس اگر بخواهیم یک تعریف ساده و خلاصه از کوین ارائه کنیم، می‌توان آن را ارز دیجیتالی در نظر گرفت که بلاک چین اختصاصی خود را دارد و هدف از ایجاد آن ذخیره‌ی ارزش یا استفاده به عنوان ابزاری برای معامله است.
بهتر است در بخش بعدی یک مقایسه دقیق از کوین و توکن داشته باشیم.
تفاوت کوین و توکن
با اینکه کوین و توکن هر دو نوعی ارز دیجیتال هستند که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند، ولی تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد.
یک توکن متکی به بلاک چین پروژه‌های دیگر است و معمولاً برای مصارفی مثل رای‌گیری در یک جامعه کاربری یا اعطای حق استفاده در یک پلتفرم ذخیره‌سازی ابری استفاده می‌شود، در حالی که کوین‌ها خودشان بلاک چین اختصاصی دارند و از آن‌ها به عنوان رمزارز بومی یک سیستم مالی استفاده می‌شود.
به عنوان مثال بیت کوین یک کوین است. رمزارز اتریوم که در رتبهی دوم برترین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار قرار دارد نیز یک کوین است. اما ارز دیجیتالی مثل «سند» (Sand) که در پروژه‌ی متاورسی «سندباکس» (The Sandbox) استفاده می‌شود یک توکن است. زیرا براساس بلاک چین اتریوم کار می‌کند و سازندگان آن برای پروژه‌ی خود یک بلاک چین اختصاصی توسعه نداده‌اند.
کوین‌ها و توکن‌ها هر دو ارز دیجیتال هستند و شاید کسی که در صرافی‌های داخلی و خارجی به معامله‌ی رمزارزها می‌پردازد چندان تفاوتی بین این دو قائل نشود، اما این که بدانیم ارز دیجیتالی که روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌ایم از چه نوعی است، می‌تواند اطلاعات مفیدی را در مورد پتانسیل آن رمزارز در اختیار ما قرار دهد.
یکی دیگر از تفاوت‌های مهم کوین و توکن در این است که برای ایجاد کوین باید منابع و دانش کافی برای ایجاد یک بلاک چین اختصاصی را داشته باشیم، در صورتی که ساخت توکن نیازی به این موارد ندارد و حتی در عرض چند دقیقه هم می‌توان یک توکن اختصاصی برای خود ساخت. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید مقاله «چگونه ارز دیجیتال خود را بسازیم؟ مقدمه ای بر ساخت ارز دیجیتال» را مطالعه کنید.
کوین چه کاربردی دارد؟
بیت کوین به عنوان اولین کوین یا ارز دیجیتال بازار برای جایگزینی ارزهای دولتی مرسوم مثل دلار و یورو روانه بازار شد. در حقیقت قرار بود بیت کوین کاربردی مثل اسکناس‌های کاغذی و سکه‌های فلزی داشته باشد و مردم بتوانند از بیت کوین برای ذخیره‌ی ارزش، معامله برای ارزهای دیگر، خرید ملزومات روزانه و انتقال پول به دیگران استفاده کنند.
این نگرش تا حدودی برای بیت کوین و سایر کوین‌های بازار اتفاق افتاده و این روزها مردم می‌توانند مانند دلار و یورو از این رمزارزها نیز برای رفع نیازهای مالی خود استفاده کنند.
علاوه بر این، هر کوین می‌تواند استفاده خاصی نیز در بلاک چین خود داشته باشد. همین اتریوم را در نظر بگیرید که یک کوین است. از رمزارز اتریوم می‌توان برای پرداخت کارمزد تراکنش‌های انجام شده در بلاک چین اتریوم نیز استفاده کرد.
بهترین کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال
بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، کاردانو، بی ان بی، سولانا، آوالانچ و ریپل از دیگر کوین‌های مطرح بازار هستند که در رتبه‌های بالای لیست برترین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار قرار دارند.
بیت کوین اولین و محبوب‌ترین کوین بازار است که در سال ۲۰۰۹ میلادی توسط فرد یا گروه ناشناسی به نام «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) معرفی شد و از آن زمان تاکنون در رتبهی اول بهترین ارزهای دیجیتال بازار قرار گرفته است.
رمزارز «لایت کوین» (Litecoin) یکی دیگر از کوین‌های قدیمی بازار است که تنها چند ماه بعد از عرضه‌ی رسمی بیت کوین و با هدف رفع مشکلات آن معرفی شد. شاکله‌ی اصلی کدهای لایت کوین همان کدهای به کار رفته در بیت کوین است که تغییرات مهمی در آن اعمال شده است. از جمله این تغییرات می‌توان به تنظیم سریع‌تر درجه‌ی سختی استخراج، کاهش کارمزد تراکنش‌ها و سرعت بیشتر تایید آن‌ها اشاره کرد.
ارز دیجیتال اتریوم که در صرافی‌ها با نماد ETH معامله می‌شود، یکی دیگر از کوین‌های برتر بازار است که مدت‌هاست در رتبهی دوم بهترین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار قرار دارد. اتریوم یک کوین است که البته بسیاری از توکن‌های شناخته‌شده‌ی بازار از بلاک چین آن بهره می‌برند.
کوین بعدی «کاردانو» (Cardano) یا «آدا» (Ada) نام دارد و از نظر کاربرد بسیار شبیه اتریوم است. در حقیقت کاردانو نیز همانند اتریوم یک پلتفرم برای اجرای قراردادهای هوشمند است که در سال ۲۰۱۵ میلادی توسط هم‌بنیان‌گذار همین بلاک چین ایجاد شد.
ارزهای دیجیتال دیگری مثل «بی ان بی» (BNB)، «ریپل» (Ripple)، «سولانا» (Solana) و «آوالانچ» (Avalanche) نیز از جمله کوین‌های محبوب بازار به حساب می‌آیند.
البته برخی از رمزارزها مثل «تتر» (Tether) و «یو اس دی سی» (USDC) هم هستند که به دلیل داشتن پشتوانه‌ی مالی در دنیای واقعی ارزش آن‌ها همیشه ثابت است. چون این دو رمزارز از دلار برای این کار استفاده می‌کنند قیمت آن‌ها نیز در یک دلار ثابت باقی می‌ماند.
با اینکه در ادبیات رمزارزی به آن‌ها «کوین‌های پایدار» یا «استیبل کوین» (Stablecoin) گفته می‌شود، ولی تتر و یو اس دی سی در حقیقت جزو توکن‌ها قرار می‌گیرند، زیرا بلاک چین اختصاصی خود را نداشته و براساس بلاک چین‌های دیگر مثل اتریوم و «ترون» (Tron) کار می‌کنند. با این حال برخی منابع نیز استیبل کوین‌ها را جزو دسته‌ی کوین‌ها در نظر می‌گیرند که البته به دلیل ماهیت خاص این دسته از رمزارزها اینکه آن‌ها را یک کوین در نظر بگیریم یا یک توکن، چندان تفاوتی ندارد.
سخن پایانی
برای اشاره به دارایی‌های دیجیتالی از واژه‌های مختلفی مثل رمزارز، کریپتوکارنسی، کوین و توکن استفاده می‌شود. با اینکه در حالت کلی همه‌ی آن‌ها را می‌توان هم معنی در نظر گرفت ولی بین کوین و توکن یک سری تفاوت‌های خاص وجود دارد که در جریان این مقاله به آن‌ها اشاره کردیم.
در حقیقت منظور از کوین همان ارز دیجیتال یا رمزارزی است که همه‌ی ما با آن آشنا هستیم. با این حال نوع خاصی از رمزارزها نیز وجود دارند که به دلیل نداشتن بلاک چین اختصاصی به آن‌ها توکن گفته می‌شود.
یک کوین معمولاً در بلاک چین اختصاصی خود کاربرد داشته و برای ذخیره‌ی ارزش، انتقال پول، معامله با ارزهای دیگر و کاربردهای این چنینی استفاده می‌شود. این در حالی است که توکن‌ها معمولاً مصارف خاصی دارند و از آن‌ها بیشتر به عنوان رمزارزهای کاربردی یاد می‌شود.
برای دریافت مشاوره تخصصی رایگان از کارشناسان ما، اطلاعات خواسته شده رو تکمیل فرمایید.
