عرضه در گردش چیست؟ + تفاوت عرضه در گردش با عرضه کل

عرضه در گردش از بنیادیترین شاخصهایی است که ماهیت اقتصادی یک دارایی را روشن میکند. این شاخص، میزان واقعی توکنهای در دسترس بازار را نشان میدهد و مستقیما بر قیمت، ارزش بازاری و روانشناسی سرمایهگذاران اثر میگذارد. درک صحیح این مفهوم باعث میشود رفتار آینده داراییها بهتر پیشبینی شود و تحلیلگر بتواند میان عرضه واقعی و ارزش ادعایی پروژه تعادل برقرار کند. بررسی دقیق عرضه در گردش، مسیر تصمیمگیری آگاهانهتری در بازارهای پرنوسان ایجاد میسازد. در ادامه در این مقاله از حسینی فایننس به این ماهیت اقتصادی خواهیم پرداخت .
تفاوت عرضه در گردش با عرضه کل
عرضه در گردش مقدار واقعی توکنهایی است که در دست کاربران قرار دارد و میتوانند در هر لحظه خریدوفروش شوند. این شاخص وضعیت واقعی بازار، میزان نقدشوندگی و فشار خرید یا فروش را نشان میدهد. در مقابل، عرضه کل شامل تمام توکنهای موجود پروژه است؛ چه آزاد شده باشند، چه قفل، ذخیرهشده، استیک شده یا هنوز منتشر نشده باشند. بنابراین عرضه کل تصویری کلی از ظرفیت نهایی یک دارایی ارائه میدهد، اما لزوماً وضعیت لحظهای بازار را نمایش نمیدهد.در بسیاری از پروژهها تفاوت زیاد میان عرضه در گردش و عرضه کل باعث ایجاد قیمت غیرواقعی میشود، زیرا مقدار کمی از توکنها در بازار فعال است. به همین دلیل تحلیلگران برای ارزشگذاری لحظهای داراییها تمرکز بیشتری بر عرضه در گردش دارند، چون نشان میدهد دارایی تا چه حد واقعا قابل معامله و اثرپذیر از تقاضای کاربران است.
عرضه در گردش چگونه محاسبه میشود؟
عرضه در گردش نشان میدهد چه مقدار از یک توکن واقعا در دست کاربران است و قابلیت معامله دارد. برای محاسبه آن باید اجزای مختلف عرضه کل بررسی و بخشهای غیرقابلمعامله حذف شود.
مشخص کردن عرضه کل پروژه
عرضه کل نقطه شروع محاسبه عرضه در گردش است و نشان میدهد پروژه چه تعداد توکن ایجاد کرده یا قصد دارد در آینده منتشر کند. این مقدار معمولا در وایتپیپر یا اسناد رسمی پروژه ذکر میشود. دانستن عرضه کل کمک میکند چارچوب دقیقی برای محاسبه بخشهای قابلمعامله و غیرقابلمعامله داشته باشیم.
کسر کردن توکنهای قفلشده
توکنهای قفلشده برای تیم، سرمایهگذاران اولیه یا توسعه پروژه کنار گذاشته میشوند و تا پایان زمان قفل امکان معامله ندارند. این مقدار باید از عرضه کل حذف شود تا رقم واقعی در گردش مشخص گردد. دورههای قفل معمولا بین چند ماه تا چند سال متغیر است.
کمکردن داراییهای ذخیرهشده تیم و بنیاد پروژه
بخشی از توکنها بهعنوان ذخیره بلندمدت برای عملیات آینده، بازاریابی یا مشارکتها کنار گذاشته میشود. این توکنها در عمل قابلمعامله نیستند و نباید در نقش عرضه فعال در نظر گرفته شوند. وجود این ذخایر معمولا در توکنومیک پروژه توضیح داده میشود.
حذف توکنهای بلوکهشده در قراردادهای هوشمند
توکنهایی که در استیکینگ، فارمینگ یا قراردادهای دارای زمانبندی قفل شدهاند امکان معامله ندارند. این دسته از توکنها باید برای محاسبه عرضه در گردش کنار گذاشته شوند. مقدار این توکنها از طریق بلاکچین و قراردادهای هوشمند قابل بررسی است.
حذف توکنهای سوزاندهشده (Burned)
توکنهایی که Burn شدهاند برای همیشه از چرخه خارج میگردند و وجود خارجی در بازار ندارند. این توکنها باید کامل از عرضه کل کسر شوند. سوزاندن معمولا با هدف کاهش تورم و افزایش ارزش انجام میشود.
در نظر گرفتن توکنهایی که هنوز منتشر نشدهاند
بخشی از عرضه کل ممکن است هنوز ضرب نشده باشد یا زمان انتشار آن در آینده تعیین شده باشد. این توکنها وارد چرخه نشدهاند و نباید جزو عرضه در گردش حساب شوند. معمولا زمانبندی انتشار در برنامه توکنومیک ذکر میشود.
در نهایت، عرضه در گردش نتیجه حذف تمام بخشهای غیرقابل معامله از عرضه کل است. این شاخص، تصویر واقعیتری از وضعیت بازار ارائه میدهد و پایه بسیاری از تحلیلهای بنیادی است.
نقش عرضه در گردش در ارزشگذاری داراییها
عرضه در گردش از شاخصهای اصلی برای تعیین ارزش واقعی یک دارایی است، چون مستقیما بر قیمت، ارزش بازار و رفتار سرمایهگذاران اثر میگذارد.
- هرچه عرضه در گردش کمتر باشد، احتمال جهش سریع قیمت در زمان افزایش تقاضا بیشتر است.
- عرضه در گردش بالا باعث میشود رشد قیمت نیازمند ورود سرمایه بیشتری باشد.
- پروژههایی با انتشار آهسته و عرضه محدود، جذابیت روانی و ارزشمندی بیشتری برای سرمایهگذاران ایجاد میکنند.
- آزادسازی مداوم توکنها فشار فروش ایجاد میکند و ریسک کاهش قیمت را بالا میبرد.
- مقدار عرضه فعال در بازار نشاندهنده عمق نقدشوندگی و میزان حساسیت قیمت به نوسانات است.
در نهایت، عرضه در گردش یک شاخص عددی ساده نیست؛ بلکه ابزار اصلی برای ارزیابی وضعیت واقعی بازار و تشخیص پتانسیل رشد یا ریسک یک دارایی محسوب میشود.
عرضه در گردش در بازار رمزارزها
عرضه در گردش نشان میدهد چه مقدار از یک توکن واقعا در اختیار کاربران است و قابلیت معامله دارد. در بسیاری از پروژهها بخش زیادی از توکنها قفل یا ذخیره شدهاند، بنابراین مقدار واقعی عرضه فعال با عرضه کل تفاوت زیادی دارد.
در بازار کریپتو، آزادسازی دورهای توکنها، استیکینگ، سوزاندن توکن و مدلهای تورمی یا ضد تورمی همگی مستقیما روی عرضه در گردش و در نتیجه روی قیمت اثر میگذارند. رمز ارزهایی مانند بیت کوین به دلیل سیاست انتشار شفاف، عرضه قابلپیشبینی دارند، در حالی که پروژههای مبتنی بر قراردادهای هوشمند معمولا پیچیدگی بیشتری در این شاخص دارند. در نهایت، عرضه در گردش از مهمترین معیارها برای پیشبینی روند قیمتی و تحلیل فشار خرید و فروش در بازار محسوب میشود.
تفاوت عرضه در گردش بیت کوین و اتریوم
بیتکوین و اتریوم هر دو داراییهای اصلی بازار کریپتو هستند، اما ساختار عرضه کاملا متفاوتی دارند و همین تفاوت رفتار قیمتی آنها را متمایز میکند.
- بیتکوین سقف عرضه ثابت ۲۱ میلیون واحد دارد و مقدار تولید آن از طریق استخراج بلاکها کاملا قابلپیشبینی است.
- با هر هاوینگ، سرعت تولید بیتکوین کاهش مییابد و همین موضوع آن را به یک دارایی ضد تورمی تبدیل میکند.
- عرضه در گردش بیتکوین شفاف، محدود و مستقل از فعالیت شبکه است.
- اتریوم سقف عرضه مشخص ندارد و مقدار آن به فعالیت شبکه، میزان استیکینگ و کارمزدهای سوزاندهشده وابسته است.
- پس از مرج، اتریوم در برخی دورهها به دلیل سوزاندن کارمزدها میتواند ضد تورمی شود.
- ساختار عرضه اتریوم پویا و انعطافپذیر است، در حالی که بیتکوین ساختاری ثابت و قابلپیشبینی دارد.
در نتیجه، بیتکوین به دلیل کمیابی ذاتی رفتار ضد تورمی و خطی دارد، اما اتریوم به دلیل عرضه پویا، رفتاری پیچیدهتر و وابسته به فعالیت شبکه از خود نشان میدهد.
تاثیر هاوینگ بر عرضه در گردش بیت کوین
هاوینگ با نصفکردن پاداش استخراج، سرعت ورود بیتکوینهای جدید به بازار را کاهش میدهد و روند افزایش عرضه در گردش را کند میکند. این کاهش تولید، فشار فروش ماینرها را پایین میآورد و کمیابی بیتکوین را تقویت میکند.
با کند شدن انتشار، اگر تقاضا ثابت بماند یا افزایش پیدا کند، قیمت معمولا رشد میکند. تاریخ بازار نیز نشان داده که پس از هر هاوینگ، در میانمدت موج صعودی شکل میگیرد. به همین دلیل هاوینگ یک رویداد مهم است که تعادل عرضه و تقاضا را به نفع افزایش ارزش بیتکوین تغییر میدهد.
تاثیر عرضه در گردش بر قیمت ارز دیجیتال
عرضه در گردش مستقیما تعیین میکند که قیمت یک ارز دیجیتال چقدر نسبت به تقاضا حساس باشد. هرچه مقدار توکنهای فعال در بازار کمتر باشد، حتی تقاضای معمولی میتواند جهش قیمتی ایجاد کند. در مقابل، پروژههایی با عرضه در گردش بالا یا آزادسازی مداوم توکنها معمولا با فشار فروش روبهرو هستند و رشد قیمتی سختتری دارند.
وقتی حجم عرضه فعال زیاد شود و سرمایه جدید وارد بازار نشود، قیمت ثابت میماند یا کاهش پیدا میکند. به همین دلیل تحلیلگران تغییرات عرضه در گردش را شاخص مهمی برای پیشبینی جهت بازار میدانند و زمان آزادسازی توکنها را از ریسکهای اصلی قیمت ارزیابی میکنند.
چرا برخی پروژهها عرضه در گردش بالایی دارند؟
عرضه در گردش بالا معمولا نتیجه مدل اقتصادی پروژه است. برخی پروژهها از ابتدا ساختاری تورمی دارند تا دائما توکن جدید وارد بازار شود، یا بخش زیادی از توکنها را در همان شروع کار آزاد میکنند تا نقدشوندگی افزایش یابد. در مواردی نیز نبود برنامهریزی شفاف یا فروش توکنهای ذخیره توسط تیم باعث میشود حجم زیادی از توکنها سریع وارد بازار شود.
البته عرضه بالا همیشه نشانه ضعف نیست؛ اما زمانی که آزادسازی بدون شفافیت و با سرعت زیاد انجام شود، ریسک فشار فروش و کاهش قیمت افزایش پیدا میکند. به همین دلیل بررسی زمانبندی و سیاست توزیع توکن از مهمترین معیارهای تحلیل بنیادی پروژه است.
منابع معتبر برای مشاهده عرضه در گردش
برای تحلیل دقیق عرضه در گردش باید از منابعی استفاده شود که دادههای شفاف و بهروز ارائه میدهند. این پلتفرمها پایه اصلی تحلیل بنیادی در بازار رمز ارزها هستند.
- CoinMarketCap: نمایش عرضه در گردش، عرضه کل و مارکتکپ بهصورت لحظهای
- CoinGecko: ارائه اطلاعات تکمیلی، توکنومیک و روندهای اقتصادی پروژه
- Etherscan / Blockchain.com: نمایش دادههای آنچین، استخراج، سوزاندن و وضعیت کیف پولها
- Dune Analytics: داشبوردهای تحلیلی و نمودارهای سفارشی برای بررسی دقیقتر توکن
- Messari: تحلیل بنیادی، گزارشهای تخصصی و بررسی اقتصاد داخلی پروژهها
ترکیب این منابع به تحلیلگران کمک میکند تصویری واقعی از میزان توکنهای فعال و روند انتشار آنها داشته باشند و تصمیمگیری دقیقتری در مورد پروژه انجام دهند.
عرضه در گردش و روانشناسی بازار
عرضه در گردش بهطور مستقیم بر احساسات و رفتار سرمایهگذاران تاثیر میگذارد. وقتی عرضه کم و سرعت انتشار پایین باشد، حس کمیابی در بازار ایجاد میشود و بسیاری از کاربران به نگهداری دارایی تمایل پیدا میکنند. اما در پروژههایی که توکنهای جدید دائما وارد بازار میشود، ذهنیت فروش و نگرانی از کاهش ارزش بیشتر دیده میشود.
گزارشهای مربوط به آزادسازی آینده نیز پیش از وقوع، فشار روانی ایجاد میکنند و میتوانند قیمت را تحت تاثیر قرار دهند. به همین دلیل عرضه در گردش فقط یک عدد ساده نیست؛ بلکه شاخصی است که احساسات، انتظارات و جهتگیری رفتاری بازار را شکل میدهد.
محدودیتها و ایرادات شاخص عرضه در گردش
عرضه در گردش همیشه تصویر دقیقی از وضعیت واقعی یک پروژه ارائه نمیدهد، زیرا بسیاری از پروژهها اطلاعات کامل و شفاف درباره توکنهای قفلشده یا ذخایر تیم منتشر نمیکنند. در برخی موارد، عرضه کمتر از مقدار واقعی اعلام میشود تا قیمت بالاتر نشان داده شود یا بالعکس، وبسایتهای ردیاب ممکن است به دلیل خطاهای دادهای عدد اشتباه نمایش دهند.
از طرفی تشخیص اینکه چه مقدار توکن واقعا قابل معامله است، در پروژههایی که استیکینگ یا قراردادهای قفل دارند همیشه ساده نیست. همچنین عرضه در گردش تغییرات ناگهانی ناشی از آزادسازی توکنها را با تاخیر نشان میدهد. به همین دلیل این شاخص باید همراه با دادههای آنچین، زمانبندی آزادسازی و رفتار نهنگها بررسی شود تا تحلیل دقیقتری از ارزش واقعی دارایی به دست آید.
سخن پایانی
عرضه در گردش یک معیار عددی ساده نیست؛ بلکه شاخصی محوری برای تحلیل قیمت، ارزشگذاری و رفتار جمعی بازار محسوب میشود. این شاخص نشان میدهد چه مقدار از یک دارایی واقعا در اختیار بازار قرار دارد و چگونه سیاستهای انتشار، قفل توکن و مکانیزمهای تورمی یا ضد تورمی بر قیمت اثر میگذارند. با شناخت دقیق عرضه در گردش، میتوان پروژههای پرریسک را شناسایی کرد و فرصتهای رشد را با دقت بیشتری تشخیص داد. در نهایت، این شاخص پلی میان ارزش واقعی و رفتار عاطفی بازار ایجاد میکند.








